Eğitim ve Öğretim
OSMANLIDA EĞİTİM VE ÖĞRETİM
Sivil Eğitim Kurumları
Osmanlı Devleti’nde hemen her mahalle veya köyde yer alan sıbyan mekteplerinde temel eğitim alanlardan yetenekli olanlar, daha üst seviyedeki medreselerde eğitimlerine devam etmişlerdir. Başlıca üç bölümden oluşan medreselerde öğrenciler, her bölümü bitirdiklerinde bir diploma alır ve isterlerse bir üst bölüme devam etmeksizin, bir göreve atanabilirlerdi. Uzun yıllar Osmanlı Devleti’nin en önemli eğitim kurumu olan medreseler, 17. yüzyıldan itibaren yavaş yavaş amacından uzaklaşmışlardır.19. yüzyılda devletin ihtiyaç duyduğu yetişmiş insan gücünü karşılayamaz hale gelmiştir. Bu nedenle medreselerin yanında farklı okulların açılması zorunluluğu gelmiştir.
Mesleki Eğitim Kurumları
Selçuklular döneminde Anadolu’da yaygın olarak görülen ve bir esnaf görüntüsü olan Ahilik, Osmanlılar Döneminde de varlığını geliştirerek sürdürmüştür.Ahilik esnaf,zanaatkar ve işçileri bünyesinde toplayan üyelerini meslek bilgisi ve becerisi kazandıran, dini bilgilerini arttıran ve en önemlisi de iş ahlakına dayanan bir eğitim kurumudur.Ahiliğin amacı üyeleri arasında sevgi ve dayanışmayı sağlamak ve gerek duyulduğunda devlete her türlü yardımı bulunmaktı.Ahilik teşkilatında her meslek üyelerinin ayrı olarak örgütlenmesine ‘Lonca’ denmiştir.
16.yüzyılın sonlarından itibaren Batı’dan gelen sanayi ürünlerinin Osmanlı pazarlarına girmesi ve Sanayi İnkılabı sonrasında bu ürünlerin artması zamanla lonca teşkilatının öneminin yitirmesine neden olmuştur.
Askeri Eğitim Kurumları
Osmanlı Devleti’nde askeri eğitime büyük önem verilmiştir.Kapıkulu askerleri ve tımarlı sipahiler sürekli eğitim alarak savaşa hazır durumda tutulmuştur.
Klasik dönemde en önemli askeri eğitim kurumu sarayın bir bölümünde bulunan ve Devşirme Sistemi’yle öğrenci alan Enderun Mektebi’dir.Enderun’da komutan,usta,sanatkar ve yönetici yetiştirilmiştir.II.Murat döneminde açılan Enderun Mektebi, 1909 yılına kadar varlığını sürdürmüştür.